Ολυμπιακός: Τελικά είναι αναγκαία η προσθήκη ενός γκαρντ;
Οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν προχωρήσει σε κάποια μεταγραφή στην θέση των γκαρντ, ωστόσο τα δεδομένα δείχνουν πως το ρόστερ δεν έχει κλείσει.
Ένα ερώτημα που ταλανίζει αρκετούς φίλους της ομάδας είναι το εάν ο Ολυμπιακός τελικά χρειάζεται γκαρντ ή αυτοί που διαθέτει είναι αρκετοί για να πετύχει τους στόχους του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πάμε λοιπόν να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα.
Η λογική του Μπαρτζώκα είναι η ίδια και δεν αλλάζει
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι προπονητής που δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη. Αν ένας παίκτης ταιρίαζει στην φιλοσοφία του και τον έχει ανάγκη, θα αποκτηθεί. Αν πάλι όχι, δεν θα αποκτήσει παίκτη που δεν θέλει, ακόμη κι αν πρόκειται για κάποιο μεγάλο όνομα.
«Θέλεις βάθος στον πάγκο. Εμείς, έχουμε πολύ. Αν η ερώτηση είναι αν θα πάρουμε άλλον παίκτη, η απάντησή μου είναι ότι εξαρτάται από το πώς θα αξιολογήσουμε την ομάδα μας στα φιλικά. Φυσικά, πάντα έχουμε τα μάτια μας στην αγορά. Οι πρόεδροι είναι πάντα διατεθειμένοι να βοηθήσουν σε κάθε επίπεδο. Εμείς θα πάρουμε παίκτη μόνο αν πιστεύουμε ότι θα μπορεί ταιριάξει στην ομάδα μας ότι θα τη βοηθήσει να γίνει καλύτερη. Εμείς δεν θα πάρουμε παίκτη επειδή πιέζουν στα social media», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Φυσικά, όπως ο καθένας μας, οι επιλογές του θα κριθούν εκ του αποτελέσματος, αλλά ο coach της ομάδας του Πειραιά έχει αποκτήσει εκτός από σχέσεις προπονητή-παίκτη και συναισθηματικούς δεσμούς με όσους βρίσκονται στην ομάδα.
Τελικά χρειάζεται η ομάδα γκαρντ; Ναι, αλλά... όχι παίκτη του Plan A
Όταν οι αντίπαλοι βρίσκουν το «αντίδοτο» στην motion επίθεση, η λύση βρίσκεται στο 1vs1. Και εκεί οι Πειραιώτες δεν δείχνουν πως έχουν τον παίκτη για να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Ο Κίναν Έβανς δεν μπαίνει (ακόμη) στην συζήτηση γιατί κανείς δεν γνωρίζει πως θα επιστρέψει από τον τραυματισμό του. Τα πρώτα δείγματα είναι καλά, ωστόσο εμφανίζεται και πάλι επιρρεπής σε τραυματισμούς.
Ο Γουόκαπ είναι άριστος αμυντικά, ωστόσο οι αντίπαλοι έχουν καταλάβει πως δεν απειλεί από το τρίποντο (αν και αυτό στα τελευταία φίλικά άλλαξε) και διαλέγουν μια under αντιμετώπιση σε όλα τα screen. Φουρνιέ και Λαρεντζάκης δεν είναι οι παίκτες που έχουν (τουλάχιστον σε πρώτο πλάνο) στο ρεπερτόριο τους το 1vs1 και έτσι μένει ο ΜακΚίσικ που πλέον θα έχει περιορισμένο ρόλο και ο Ντόρσεϊ, ο μοναδικός που μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του, με την απόδοση του στο Eurobasket να είναι ενθαρρυντική. Όσον αφορά τον Λι, δεν έχει δείξει (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) ικανός για iso επιθέσεις και συστήματα προσαρμοσμένα σε εκείνον. Ενδεχόμένως αυτό να είναι και απο μια μη κατάλληλη χρησιμοποίηση του.
Μέχρι στιγμής, τα ονόματα που ακούστηκαν για τον Ολυμπιακό δείχνουν πως άπαντες έχουν καταλάβει πως δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς εναλλακτικούς τρόπους στο παρκέ. Ένας από αυτούς είναι και ο πιο απλός. Το pick n roll. Ο παίκτης που θα αποκτηθεί θα πρέπει να είναι εκτός από ικανός σκόρερ και άρτιος οργανωτικά. Πολλές άμυνες της Euroleague δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν σε διάφορες εκδοχές του pick n roll. Αυτό μας δείχνει πως καμιά φορά τα απλά είναι και τα πιο... δύσκολα.
Όσο το μπάσκετ εξελίσσεται, η μπάλα πηγαίνει ολοένα και πιο πολύ στην περιφέρεια και το τρίποντο. Πλέον, τα παιχνίδια τα καθαρίζουν περισσότερα τα γκαρντ και πολύ λιγότερο οι ψηλοί. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ομάδες έχουν πλέον παίκτες που μπορούν να σκοράρουν με ένα σταθερό ποσοστό από την γραμμή των 6.75. Αυτό ακριβώς χρειάζεται και ο Ολυμπιακός στην περιφέρεια. Έναν... άνιωθο που να μην χαμπαριάζει αν έχει 0/5. Να παίρνει τις επόμενες κατοχές και να κάνει... 5/10. Κάτι που σε μεγάλο βαθμό καταφέρνει να κάνει και ο Φουρνιέ.